Küçük yeşil kozalak şeklinde ve kendine has bir tadı olan bu bitki aslında bira dünyası için yenidir. 9000 yıllık bira tarihindeki eski zamanlarda bira yapımcıları şerbetçi otu kullanmıyordu. Şerbetçi otu 1000 yıldan az süredir bira yapımında kullanılmaktadır. Şu an neredeyse içinde bu ot olmayan bir bira bulamazsınız.

Şerbetçi otu nedir? Cannibidaceae familyasındaki dişi bitki Humulus Lupulus’tan bir çiçek açan tohum kozalağıdır. İlginç bir biçimde bu bitki marihuana ile aynı ailedendir. Şerbetçi otları üzüm gibi yetiştirilir ve toplandıktan sonra tazeliğini çok koruyamazlar. Bu nedenle genellikle hasattan hemen sonra kurutulurlar, daha kolay nakliye ve saklama koşulları için pellet haline getirilirler

Şerbetçi otları birada acılık maddesi, aroma katkısı ve koruyucu olarak kullanırlar. Peki, neden birayı acı yapmaya çalışıyoruz? Çünkü tadı dengelemek istiyoruz. Biradaki malt şekerli olduğu için bu maltı dengeleyecek acı bir maddeye ihtiyaç vardır.

Şerbetçi otlarından önceki günlerde eski biracılar bataklık mersini, gruit, ada çayı ve karahindiba gibi bitkiler kullandılar. Modern biracılıkta ise işlemin başında kullanılan şerbetçi otu acılık verirken soğuk ekleme gibi sonunda yapılan işlemde tat ve aroma verir. Şerbetçi otu ayrıca antibakteriyeldir ve fermantasyonu etkilemeden istenmeyen bakterileri öldürür. Şerbetçi otu olmasaydı biraların ömrü çok az olurdu.

Şerbetçi otu çeşitleri ikiye ayrılır: acılık veren ve aromatik. Acı şerbetçi otları alfa asit bakımından zengin otlardır. Aromatik şerbetçi otları ise sadece tat ve aroma verir genellikle bira yapımcıları IPA gibi acı bir bira sevmiyorsa aromatik şerbetçi otu kombinasyonları kullanır. Gerçi belirtmek gerek konu şerbetçi otuysa beğeniler çok öznel olabiliyor dolayısıyla farklı tatlar ve oranlarda bu otları deneyip hangisinin iyi olduğuna kendiniz karar vermelisiniz.

En önemli şerbetçi otu yetiştirilen bölgeler şunlardır: Almanya’da Hallertau bölgesi, ABD’de Yakima vadisi, Washington, Willamette, Oregon, İngiltere bölgesinde Kent ve Worcestershire